bibberig

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bibberig    (hulp, bestand)
• IPA: /'bɪbərəx/

Woordafbreking

• bib·be·rig

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van bibberen met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	bibberig	bibberiger	bibberigst
verbogen	bibberige	bibberigere	bibberigste
partitief	bibberigs	bibberigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

bibberig

1. bij voortduring rillend of onregelmatig trillend

   • Mijn handschrift is wat bibberig want ik schrijf dit in een rijdend busje. 

2. geneigd tot rillen

   • Misschien word ik verkouden, want ik voel me wat bibberig. 

Afgeleide begrippen

• bibberigheid

Gangbaarheid

• Het woord bibberig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bibberig" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.