bewilligingsverklaring

  • be·wil·li·gings·ver·kla·ring
enkelvoud meervoud
naamwoord bewilligingsverklaring bewilligingsverklaringen
verkleinwoord

de bewilligingsverklaringv

  1. (politiek) document dat een kandidaat bij verkiezinɡen voor een volksverteɡenwoordiɡinɡ ondertekent als bewijs dat hij instemt met zijn kandidatuur
     Het roepingsbesef daagde pas op het moment dat de vraag tot mij kwam of ik kandidaat voor politieke functies wilde zijn en ik na rijp beraad de bewilligingsverklaring tekende.[1]
  1.   Weblink bron
    Frénk van der Linden
    “SGP-fractievoorzitter Van der Vlies; Ik ben een schuldig mens. Mij komt niets dan narigheid toe” (6 mei 1995) op nrc.nl