bewijstheorie
- be·wijs·the·o·rie
- samenstelling van bewijs ww en theorie
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | bewijstheorie | bewijstheorieën |
verkleinwoord | bewijstheorietje | bewijstheorietjes |
de bewijstheorie v
- (wiskunde) een tak van de wiskundige logica die bewijzen als formele wiskundige objecten opvat
- Het woord 'bewijstheorie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.