beschouwer

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  beschouwer    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·schou·wer

Woordherkomst en -opbouw

• naamwoord van handeling van beschouwen met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	beschouwer	beschouwers
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de beschouwer m

1. iemand die iets bekijkt

   ▸ Quispel had eens een schilderij van Klee gezien, De opstand der viaducten, waarop viaducten van verschillende grootte, gedragen door stenen voeten, in de richting van de beschouwer oprukten.

   ▸ "Nergens een harde overgang, alles harmonie en brillant. De zachte kleuren komen geheel met die der natuur overeen", oordeelde De Telegraaf. "De foto’s hebben zulk een kleurenpracht, dat de beschouwer bijna geen woorden vinden kan om aan zijn bewondering uitdrukking te geven."

Synoniemen

• toeschouwer, waarnemer

Afgeleide begrippen

• kunstbeschouwer

Gangbaarheid

• Het woord beschouwer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.