beschermingsbewind

  • be·scher·mings·be·wind
enkelvoud meervoud
naamwoord beschermingsbewind beschermingsbewinden
verkleinwoord beschermingsbewindje beschermingsbewindjes

het beschermingsbewindo

  1. (juridisch) maatregel die een rechter kan uitspreken ten behoeve van een meerderjarige die naar objectieve maatstaven niet in staat is zijn belangen van vermogensrechtelijke aard zelf te behartigen