belijdenis

Nederlands

In de betekenis van ‘getuigenis omtrent zijn geloof’ voor het eerst aangetroffen in 1637 ^[1]
Naamwoord van handeling van belijden met het achtervoegsel -enis ^[2]

de belijdenis v

het afleggen van een verklaring om een bepaald geloof aan te hangen
- Bij de protestanten moet je bij de belijdenis zeggen dat je God gelooft en dat je bij de kerk wil horen.

1. het afleggen van een verklaring om een bepaald geloof aan te hangen

Het woord belijdenis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

94 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	belijdenis	belijdenissen
verkleinwoord	belijdenisje	belijdenisjes