beksel

[1] Et beksel.
Een teugel.

[2] Et beksel.
Een leidsel.

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• bek·sel

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse woord beizl.

Zelfstandig naamwoord

beksel o

1. (verouderd) teugel
2. (verouderd) leidsel

Verbuiging

archaïsch	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	beksel	bekselet, bekslet	beksel, beksler	beksla, bekslene
genitief	beksels	bekselets, bekslets	beksels, bekslers	bekslas, bekslenes

Synoniemen

• [1,2] bissel
• [2] grime, tømme

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• bek·sel

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse woord beizl.

Zelfstandig naamwoord

beksel o

1. teugel
2. leidsel

   «Transport med hest ble gjort lettere ved hjelp av sadel, beksel og stigbøyle.»

   Het vervoer met paarden werd gemakkelijker gemaakt door het gebruik van zadel, leidsel en stijgbeugel.

Verbuiging

o	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	beksel	bekselet, bekslet	beksel	beksla
genitief

bijvormen	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief				beksli

Schrijfwijzen

• [1,2] (bijvorm) beisel

Synoniemen

• [2] grime, tømme