• at·tes·ta·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord attestatie attestaties
verkleinwoord - -

de attestatiev [3]

  1. (juridisch) schriftelijke verklaring, getuigschrift
     Afgifte van een attestatie kan alleen plaatshebben indien het lid van de gemeente verklaart zich te zullen aansluiten bij een andere Gereformeerde Gemeente353 of bij een gemeente van een kerkverband waarmede kerkelijke correspondentie wordt onderhouden.[4]
  2. (taalkunde) het opduiken van een bepaald woord in een corpus [2]
     De eerste attestatie in EWN met de datering "ca. 1605" moet geschrapt worden.[5]