• and·hämt·ning
Naar frequentie 118749
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   andhämtning     andhämtningen     andhämtningar     andhämtningarna  
genitief   andhämtnings     andhämtningens     andhämtningars     andhämtningarnas  

andhämtning, g

  1. (biologie) (het) ademen, (het) ademhalen, ademhaling
    «Stunden känns magisk , men förtrollningen bryts i samma stund av joggares fjädrande steg och tunga andhämtning
    Het moment voelt magisch, maar de betovering wordt tegelijkertijd verbroken door de veerkrachtige stappen en zware ademhaling van de jogger.