• al·li·te·ra·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord alliteratie alliteraties
verkleinwoord - -

de alliteratiev [3]

  1. het gelijk zijn van de beginmedeklinkers van twee of meerdere beklemtoonde lettergrepen of woorden binnen een uitdrukking, prozazin of vers
87 % van de Nederlanders;
93 % van de Vlamingen.[4]