absolvieren

Duits

Uitspraak

• Geluid:  absolvieren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ab·sol·vie·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van Latijn:  absolvere zn 

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
absolvieren	absolvierte	hat absolviert
zwak	volledig

Werkwoord

absolvieren

1. overgankelijk doorlópen (v.e. cursus e.d.), voltooien
2. (religie) absolutie schenken, vergeven [1]

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
absolver

absolvieren

1. derde persoon meervoud toekomende tijd (futuro) van absolver (modo subjuntivo/aanvoegende wijs)