absolusjon
- ab·so·lu·sjon
- Afkomstig van Latijn: absolvere ww ("oplossen")
- Afgeleid van Noors: absolvere ww met het voorvoegsel ab- en met het achtervoegsel -sjon
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | absolusjon | absolusjonen | absolusjoner | absolusjonene |
genitief | absolusjons | absolusjonens | absolusjoners | absolusjonenes |
absolusjon, m
- [1]: gi absolusjon
absolutie verlenen
- ab·so·lu·sjon
- Afkomstig van Latijn: absolvere ww ("oplossen")
- Afgeleid van Nynorsk: absolvere ww met het voorvoegsel ab- en met het achtervoegsel -sjon
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | absolusjon | absolusjonen | absolusjonar | absolusjonane |
absolusjon, m
- [1]: gje absolusjon
absolutie verlenen