Schwans
- Schwanz
- Onleent aan Duits: Schwanz ("staart"), dat van Middelhoogduits: swanz ("staart") komt en op Middelhoogduits: swanzen ("verzuimen") teruggaat
| enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
|---|---|---|---|---|
| nominatief | en Schwans | der Schwans | Schwens | die Schwens |
| datief | me Schwans | em Schwans | Schwens | de Schwens |
| accusatief | en Schwans | der Schwans | Schwens | die Schwens |
Schwans, m
- (zoötomie) staart
- «Die Reefschlang daet ihr Schwans in ihr Maul neischtecke un dann daet sich darrich der Busch in die Form vun en Reef rolle.»
- De hoepelslang steekt zijn staart in zijn bek en rolt dan in de vorm van een hoepel door de bos.
- «Die Reefschlang daet ihr Schwans in ihr Maul neischtecke un dann daet sich darrich der Busch in die Form vun en Reef rolle.»
-
En Voggel mit Schwans
Een vogel met staart
.jpg)