Koine

Niet te verwarren met: koine

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  Koine    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkɔjnɛ / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• Koi·ne

Woordherkomst en -opbouw

• van Oudgrieks κοινή (koinè), vrouwelijke vorm van κοινός (koinós) "algemeen"; kort voor κοινή διάλεκτος (koinè diálektos) "algemeen dialect"

	enkelvoud	bezitsvorm	meervoud
naamwoord	Koine	-	-
verkleinwoord	-	-	-

Eigennaam

het Koine o

1. geen meervoud (taal) Oudgrieks dat vanaf de 4e eeuw vóór tot de 15e eeuw ná Christus voertaal in het oostelijke Middellandse Zeegebied was

   ▸ Er bestaan ook goede Nederlandse woordenboeken, bijv. van klassiek Grieks waar ook het Koine is in verwerkt.

   ▸ De nieuwe christelijke leer - die religieus een parvenu was - ging er in zekere zin dus vandoor met het Hebreeuwse Oude Testament, maar liet dit uitmonden in een nieuwe taal, het Koine-Grieks. Maar dat Koine was alleen de taal van het oostelijk deel van het Romeinse rijk.

Gangbaarheid

• Het woord 'Koine' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.