Indo
Niet te verwarren met: indo |
- In·do
- [1] oorspronkelijk betekenis [2] gebruikt als geuzennaam, maar tegenwoordig ook met ruimere betekenis en dan meer verwijzend naar betekenis [3] of naar Indonesië
- [2] (verkorting) van Indo-Europeaan[1][2]
- [3] afgeleid van Indië, als verkorting van Nederlands-Indië
- [4] van Latijn Indus, de rivier waarnaar India werd genoemd
[2],[3] | enkelvoud | meervoud |
---|---|---|
naamwoord | Indo | Indo's |
verkleinwoord | Indootje | Indootjes |
de Indo m
- Nederlander van Indonesische afkomst
- Ik ben een Indo. Wat is een Indo? Nou, iemand zoals ik dus. ‘Indo’ zijn ook die honderdduizend anderen die zich Indo of Indisch noemen. [3]
- (geschiedenis) (pejoratief) in Nederlands-Indië: schrijfwijze voor indo halfbloed van gemengde Europese en inheemse afstamming
- alleen als linkerdeel van samenstellingen (geschiedenis) (verouderd): Nederlands-Indisch
- Het was zowel populair onder Indonesiërs als onder uitheemse Aziatische minderheden, zoals de Indo-Chinezen en de Indo-Arabieren, die, geheel in overeenstemming met de officiële indeling van de bevolking in Europeanen, Vreemde Oosterlingen en inlanders, maatschappelijk en politiek afzonderlijk waren georganiseerd. [6]
- alleen als linkerdeel van samenstellingen: betrekking hebbend op India of het Indische subcontinent
- Bovendien zijn de 440.000 Nepalese Rai, waartoe de Wambulesprekers behoren, een volksstam van Mongoolse oorsprong met een sjamanistisch geloof, die daarom in het hindoeïstische Nepal door de Indo-Arische meerderheid gediscrimineerd worden en in het nog steeds heersende kastenstelsel een ondergeschikte positie bekleden. [7]
- Betekenis [1] is ontstaan doordat betekenis [2] als geuzennaam werd gebruikt. Schertsend werd deze betekenis ook uitgelegd als "In Nederland door omstandigheden" (letterwoord)[1]. In strikte opvatting blijft het om een gemengde afkomst gaan, in een ruime opvatting valt de betekenis van 'Indo' tegenwoordig samen met 'Indische Nederlander' of Nederlander met Indonesische achtergrond. Volgens spellingregel 6.J (1) wordt Indo in dat geval met een hoofdletter geschreven.
- Aardrijkskundige namen met 'Indo' als linkerdeel van een samenstelling worden gespeld met een koppelteken (Indo-); voor de van aardrijkskundige namen afgeleide namen van talen geldt dezelfde spelling. Deze regel is niet van toepassing op Indonesië en Indochina, omdat die niet als samenstelling worden opgevat. In de huidige spelling is een 'Indochinees' een bewoner van Indochina en een 'Indo-Chinees' een Chinese bewoner van Nederlands-Indië.
- Ook samenstellingen met 'Indo' in betekenis [1] en [2] als linkerdeel komen voor.
- [2], [3] indo
- [1] indorock
- Het woord 'Indo' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie. Indo staat wel genoemd in de Leidraad bij de Woordenlijst onder regel 6.E.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ 1,0 1,1 Indo op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Pattynama, P."Lezen als een Indo" in: Indische Letteren. jrg. 25 nr. 1 (2010) Werkgroep Indisch-Nederlandse Letterkunde, Alphen aan den Rijn; p. 63; geraadpleegd 2016-02-12
- ↑ Perron, E. du"brief aan J. van Nijlen" (1 augustus 1938) op website: dbnl.nl; geraadpleegd 2016-02-12
- ↑ Jaeger, W."Toga en degen." in: De Gids. jrg. 59 deel 4 (oktober 1895) P.N. van Kampen & zoon, Amsterdam; p. 6; geraadpleegd 2016-02-12 (eerdere vermelding dan in Etymologiebank)
- ↑ Jonge, H. de"Fatimah Een controversieel Indo-Arabisch toneelstuk" iin: Indische Letteren. jrg. 25 nr. 1 (2010) Werkgroep Indisch-Nederlandse Letterkunde, Alphen aan den Rijn; p. 20; geraadpleegd 2016-02-12
- ↑ Belemans,R."Van Hilepani tot Hasselt. Charters, conventies, taalpolitiek en immaterieel erfgoed" in: Faro. Tijdschrift over Cultureel Erfgoed. jrg. 2 nr. 2 (juni 2009) Marc Jacobs en Bert Schreurs, Brussel; p. 32; geraadpleegd 2016-02-12