Gnechel
- Gne·chel
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Gnechel | der Gnechel | Gnechel | die Gnechel |
datief | me Gnechel | em Gnechel | Gnechel | de Gnechel |
accusatief | en Gnechel | der Gnechel | Gnechel | die Gnechel |
Gnechel, m
-
[1]: En Gnechel
Een enkel -
En Gnechel
[2]: Knokkels
Een vuist met een schedelring met rood omcirkelde knokkels.