Dischdel
- Disch·del
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Dischdel | die Dischdel | Dischdle | die Dischdle |
datief | re Dischdel | der Dischdel | Dischdle | de Dischdle |
accusatief | en Dischdel | die Dischdel | Dischdle | die Dischdle |
Dischdel, v
- (plantkunde) Carduus , distel
-
En Dischdel
(Carduus carlinoides)
Een distel