конь
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | конь | ко́ни |
| genitief | коня́ | коне́й |
| datief | коню́ | коня́м |
| accusatief | коня́ | коне́й |
| instrumentalis | конём | коня́ми |
| locatief | коне́ | коня́х |
- (onevenhoevigen) (paardrijden) Equus caballus
paard, ros en met name hengst
- Er is een verouderde vorm van de instrumentalis meervoud коньми́
- Er bestaat ook een verouderende declinatie die de klemtoon op de stam heeft in plaats van op de uitgang: ко́ней, ко́ням, ко́нях, enz. die vooral bekend is van de uitdrukking «по ко́ням!».
- Het woord heeft een 'edele' connotatie. Het 'gewone' woord is лошадь.