• аз·бу·ка
enkelvoud meervoud
naamwoord азбука азбуки
bepaalde vorm азбуката азбуките

азбука v

  1. de gezamenlijke lettertekens waarmee een taal schriftelijk wordt weergegeven, in hun bepaalde volgorde: (taalkunde) alfabet
    «Първата буква от азбуката е а.»
    De a is de eerste lettter van het alfabet.
  • Latijnse transcriptie: ázbuka


азбука v

  1. de gezamenlijke lettertekens waarmee een taal schriftelijk wordt weergegeven, in hun bepaalde volgorde: (taalkunde) alfabet
  • Latijnse transcriptie: ázbuka
  • “азбука” in Ivan Bilodid (editor-in-chief) (1970–1980), Slovnyk ukrajinsʹkoji movy [Dictionary of the Ukrainian language], in 11 vols, Kiev: Naukova Dumka


enkelvoud meervoud
nominatief азбука азбуки
genitief азбуки азбук
datief азбуке азбукам
accusatief азбуку азбуки
instrumentalis азбукой, азбукою азбуками
locatief азбуке азбуках

азбука (ázbuka) v, азбуки (ázbuki) Pools

  1. de gezamenlijke lettertekens waarmee een taal schriftelijk wordt weergegeven, in hun bepaalde volgorde: (taalkunde) alfabet
  2. Leesboek voor eerste jaar lagere school
  • Latijnse transcriptie: ázbuka


  • аз·бу·ка

азбука v

  1. de gezamenlijke lettertekens waarmee een taal schriftelijk wordt weergegeven, in hun bepaalde volgorde: (taalkunde) Cyrillisch alphabet
  • Latijnse transcriptie: àzbuka