whine
- Via Middelengels whynen van Angelsaksisch hwīnan[1]. Cognaten in het Noord-Germaans: Noors en IJslands hvína, Nynorsk kvina, Zweeds vina, Deens hvine.
- Volgens de meeste etymologen hebben Duits weinen en Nederlands wenen – ondanks de sterke overeenkomst in klank èn betekenis – niet dezelfde wortel in het Protogermaans als het Engelse whine. (Het Engelse streekgebonden ween zou wel met deze woorden in het Nederlands en Duits verwant zijn).