• wel·len
  • In de betekenis van ‘laten koken, verhitten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1476 [1]
  • In de betekenis van ‘opborrelen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
wellen
welde
geweld
zwak -d volledig

wellen

  1. iets in water leggen om het zachter te maken
    • Nu die aardappels geweld zijn, zijn ze makkelijker te schrappen. 
  2. een vloeistof tot even onder het kookpunt verhitten, bijna laten koken

de wellenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord wel
92 % van de Nederlanders;
71 % van de Vlamingen.[2]