wantus
Latijn
Woordafbreking
- wan·tus
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Germaans.
Zelfstandig naamwoord
wantus m
- (Middeleeuws Latijn) handschoen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | wantus | wantī |
| genitief | wantī | wantōrum |
| datief | wantō | wantīs |
| accusatief | wantum | wantōs |
| vocatief | wante | wantī |
| ablatief | wantō | wantīs |