Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ver·ken·ner
Woordherkomst en -opbouw
  • afgeleid van de werkwoordstam van verkennen met het achtervoegsel -er
enkelvoud meervoud
naamwoord verkenner verkenners
verkleinwoord verkennertje verkennertjes

Zelfstandig naamwoord

de verkennerm

  1. (militair), (politiek) een persoon die op verkenning uitgaat.

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[1]

Meer informatie

Verwijzingen

  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be