• ver·ken·ner
  • afgeleid van de werkwoordstam van verkennen met het achtervoegsel -er
enkelvoud meervoud
naamwoord verkenner verkenners
verkleinwoord verkennertje verkennertjes

deverkennerm

  1. (militair), (politiek) een persoon die op verkenning uitgaat.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[1]
  1. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be