uitleiden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitleiden    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·lei·den

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  uit bw  en  leiden ww 

Werkwoord

uitleiden

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uitleiden	leidde uit	uitgeleid
zwak -d	volledig

1. iets of iemand naar buiten begeleiden

   • De buschauffeur die meerijdt vertelt over de dagelijkse tekst uit de bijbel die hij via een app op zijn telefoon krijgt . ‘Ik zal mijn volk uitleiden’, stond er deze ochtend. „Jongens, het is nog te vroeg voor dit soort discussies”, breekt Voorberg zijn religieuze ochtendoverpeinzingen af.  
   • Voor de moderne gelovige in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw was Harry Kuitert, die vrijdag op 92-jarige leeftijd overleed, een Mozes die het volk uitleidde uit het ‘diensthuis’ van de gereformeerde zekerheden.  

2. iets afsluiten

   • Prof. dr. G. van der Leeuw (1890-1950) schrijft in zijn bekende ”Liturgiek”, eveneens in 1946, het volgende: „Elke lezing vormt een zelfstandig geheel, naar de liturgische wet, volgens welke iedere liturgische handeling in zichzelf den gehelen eredienst voorstelt en dus voltooid moet zijn vóór de andere kan beginnen. Men hechte dus aan het plechtig in- en uitleiden van de Schriftlezing.  

Synoniemen

• [1] uitlaten

Afgeleide begrippen

• uitleiding

Antoniemen

• inleiding

Gangbaarheid

• Het woord uitleiden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.