• uit·ge·stor·ven
stellend
onverbogen uitgestorven
verbogen
partitief uitgestorvens

uitgestorven

  1. helemaal verlaten
    • Maar er verscheen niemand, het was doodstil. De straten waren uitgestorven. Behalve een stokoude en dove Lilakuit die mompelend in zichzelf door het Olielaantje liep kwamen ze niemand tegen.[1] 
     Het was even wennen om helemaal alleen door de uitgestorven woestijn te lopen, maar toch raakte ik geleidelijk in een ritme.[2]
     Onderzoeken van eerder dit jaar beweerden dat de uitgestorven mensachtige Homo naledi zijn doden begroef en rotskunst maakte. Andere onderzoekers zeggen nu dat daar geen bewijs voor is.[3]
vervoeging van: uitsterven…
verbogen vorm: uitgestorvene

uitgestorven

  1. voltooid deelwoord van uitsterven
99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[4]
  1. Herzen, Frank
    De zoon van de woordbouwer 1970 ISBN 9062805450 pagina 94
  2. Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers  
  3.   Weblink bron
    Michael Marshall
    “Begroef de uitgestorven mensachtige Homo naledi zijn overledenen?” (30 november 2023)
  4.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be