transcenderen
- trans·cen·de·ren
- afgeleid van het Franse transcender (met het achtervoegsel -eren) [1] [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| transcenderen |
transcendeerde |
getranscendeerd |
| zwak -d | volledig | |
transcenderen [3]
- overgankelijk omvormen tot iets 'hogers' (buiten het zintuiglijk waarneembare)
- Het woord transcenderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.