tête-à-tête
- Geluid: tête-à-tête (hulp, bestand)
- IPA: / ˌtɛːtaˈtɛːt / (3 lettergrepen)
- tê·te-·à-tê·te
- van Frans tête-à-tête, als (samenkoppeling) geschreven met koppeltekens volgens spellingregel 6.K; in de betekenis van ‘gesprek onder vier ogen’ voor het eerst aangetroffen in 1732 [1] [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | tête-à-tête | tête-à-têtes |
verkleinwoord | - | - |
het tête-à-tête o
- onderonsje van twee personen
- ▸ Het bargedeelte is weliswaar niet groot, maar perfect ingedeeld, sfeervol; een uitstekende plek voor een romantische tête-à-tête of een informele zakenontmoeting.[3]
- (huishouden) servies om met twee personen koffie of thee te drinken
Vaak uitgevoerd met een dienblad dat als schotel voor beide kopjes dient. - (meubel) kleine bank waarop twee personen een halve slag gedraaid ten opzichte van elkaar kunnen zitten
- ▸ De meubels zijn ‘tête-à-têtes’, gemodelleerd naar 19de-eeuwse tweezitbankjes waarop mensen – man en vrouw, of twee roddelende intrigantes – intiem konden praten.[4]
-
1. Een met lelies versierd tête-à-tête.
-
2. Een tête-à-tête uit de 19e eeuw
- Het woord tête-à-tête staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ "tête-à-tête" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Weblink bron Petra Possel“Na een half bord voel ik me een knagend konijn” (19 december 2014) op nrc.nl
- ↑ Weblink bron “Haal die kunst toch van zijn sokkel, zegt Clark” (18 april 2016) op nrc.nl