stuiting

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stuiting    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stui·ting

Woordherkomst en -opbouw

• naamwoord van handeling stuiten met het achtervoegsel -ing

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	stuiting	stuitingen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de stuiting v

1. (financieel) (juridisch) schrijven dat er voor zorgt dat een vordering niet verjaart

   ▸ De alimentatieontvanger kan niet tot in de lengte der dagen achterstallige indexering opeisen bij de alimentatiebetaler. De verjaringstermijn bedraagt 5 jaar. Verjaring betekent dat een vordering niet meer opeisbaar is bij de rechtbank.
   De ontvanger kan deze termijn doorbreken door stuiting. Door de stuiting vangt de termijn van 5 jaar opnieuw aan, inclusief het gedeelte dat al is verstreken. Stuiting geschiedt door een schriftelijke sommatie van de ontvanger aan de betaler om alsnog de achterstallige alimentatie te voldoen.

   ▸ Mocht de foutparkeerder dan nog niet reageren of bij foutieve adressering van niks weten, dan volgt na vijf jaar andermaal een dwangbevel 'ter stuiting van de verjaring'. Na dat dwangbevel, dat kosteloos is, gaat een nieuwe periode van vijf jaar in. Vorig jaar kregen ongeveer 7500 mensen zo'n dwangbevel, nadat de computer had gewaarschuwd dat hun boetes dreigden te verjaren.

Gangbaarheid

• Het woord stuiting staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stuiting" herkend door:

71 %	van de Nederlanders;
75 %	van de Vlamingen.