stervensbegeleiding
- ster·vens·be·ge·lei·ding
- samenstelling van sterven ww en begeleiding zn met het invoegsel -s-
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | stervensbegeleiding | stervensbegeleidingen |
| verkleinwoord |
de stervensbegeleiding v
- hulp die gegeven wordt rond het sterven van iemand
- ‘Ik merkte al snel dat mijn medisch-technische kennis te beperkt was. In mijn opleiding had ik hooguit een half A4’tje meegekregen over palliatieve zorg en pijnbestrijding. Dat een stervende patiënt ook een delirium kon krijgen, had niemand me verteld. Gelukkig werkte ik samen met een ervaren thuisverpleegkundige. Of ik al aan Haldol had gedacht, vroeg ze me. Ik kende dat geneesmiddel, maar wist niet dat het ook bij stervensbegeleiding nuttig kon zijn.’[1]
- Marinus van den Berg, verpleeghuispastor en publicist op het gebied van rouwen en verliesverwerking en zelf werkzaam in een hospice in Rotterdam, geldt landelijk als een autoriteit op het terrein van stervensbegeleiding en rouwverwerking.[2]
1. hulp die gegeven wordt rond het sterven van iemand
- Het woord stervensbegeleiding staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.