• sterk·ma·king
enkelvoud meervoud
naamwoord sterkmaking sterkmakingen
verkleinwoord

de sterkmakingv

  1. (formeel) (juridisch) belofte van een ondertekenaar van een overeenkomst dat iemand anders iets zal doen
    • De sterkmaking is een clausule waarbij diegene die zich sterk maakt, belooft om ervoor te zorgen dat een derde iets zal doen. [2]
    • Als de overeenkomst door de derde effectief wordt aangegaan bestaat de sterkmaking niet langer en heeft de sterkmaker geen verantwoordelijkheden meer.