skinke

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈsgeŋgə /

Woordafbreking

• skin·ke

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Nederduitse woord schinke (= bovenbeen, dijbeen, femur)

Naar frequentie	6033

[1]+[3]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	skinke	skinken	skinker	skinkerne
genitief	skinkes	skinkens	skinkers	skinkernes

[2]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	skinke	skinken	-	-
genitief	skinkes	skinkens	-	-

Zelfstandig naamwoord

skinke, g

1. (voeding) ham, hesp
2. (voeding) vlees gesneden uit de dij van een varken
3. (figuurlijk), (schertsend) de bil of dij van de mens

Synoniemen

• [2]: kødstykke
• [2]: skinkekød

Afgeleide begrippen

[1]: bayonneskinke [1]: dåseskinke [1]: landskinke

[1]: parmaskinke [1]: spegeskinke [1]: skinkeskive

[2]: skinkeschnitzel [2]: skinkesteg [1]: skinketern

Typische woordcombinaties

• en skive skinke, kokt skinke, røget skinke, skinke og ost

Verwijzingen

• skinke in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈʃiŋkə /

Woordafbreking

• skin·ke

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Nederduitse woord schinke (= bovenbeen, dijbeen, femur)

Naar frequentie	7401

skinkenes	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	skinke	m: skinken v: skinka	skinker	skinkene
genitief	skinkes	m: skinkens v: skinkas	skinkers	skinkers

Zelfstandig naamwoord

skinke, m / v

1. (voeding) ham, hesp

Hyperoniemen

• svinekjøtt

Afgeleide begrippen

bayonneskinke juleskinke Serrano-skinke skinkeerme

skinkemusling skinkeskjell skinkesmørbrød

skinkesteik skinkestek spekeskinke

Typische woordcombinaties

• røkt skinke
  røykt skinke

gerookte ham

• produksjon av norske skinker

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈʃiŋkə /

Woordafbreking

• skin·ke

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Nederduitse woord schinke (= bovenbeen, dijbeen, femur)

vervoeging
onbepaalde wijs	skinke skinka
tegenwoordige tijd	skinkar
verleden tijd	skinka
voltooid deelwoord	skinka
onvoltooid deelwoord	skinkande
lijdende vorm	skinkast
gebiedende wijs	skink skinka skinke
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

skinke

1. hinkend ijlen

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	skinke	skinka	skinker	skinkene

Zelfstandig naamwoord

skinke, v

1. (voeding) ham, hesp

Hyperoniemen

• svinekjøt
• svinekjøtt

Afgeleide begrippen

bayonneskinke fleskeskinke skinkeerm

skinkeerme skinkemusling skinkeskjel

skinkesteik spekeskinke

Typische woordcombinaties

• røykt skinke

gerookte ham

• ein pakke skinke