• sigøy·nar
Naar frequentie 7725
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   sigøynar     sigøynaren     sigøynarar     sigøynarane  

sigøynar, m

  1. (antropologie) zigeuner
    «Også sigøynarane spreidde denne urti.»
    Ook de zigeuners verspreidden dit kruid.
  • Zie Wikipedia voor meer informatie. (in het Nynorsk)