▸De Chicagoblokken hier zitten vol met alle kleuren geel en bruin en zwart. Natuurlijk zit er krapuul tussen. Ik sla ze met plezier met mijn sacoche op hun bakkes als ze mij ambeteren. Ja, ik steek nog altijd een baksteen in mijn sacoche.[2]
∗Zelfs op Juliette Binoche heeft de tand des tijds vat gekregen, blijkt uit deze double bill op Arte. We tuimelen van haar broeierige ‘debuut’ uit 1985 pardoes in een van haar minder geslaagde films, uit 2010. Alleen haar vertolking tilt die film boven de middelmaat uit. Zoals de volksmond zegt: met Binoche komt alles in de sacoche.[4]