• rond·han·gen
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
rondhangen
hing rond
rondgehangen
klasse 7 volledig

rondhangen

  1. inergatief op een plaats langdurig verblijven zonder iets te doen te hebben
    • Er wordt daar veel door randjongeren rondgehangen. 
     „Het was een bewolkte, zwoele namiddag; de matrozen hingen lui op het dek rond of staarden wezenloos over het loodkleurige water. Queequeg en ik waren rustig een zogenaamde zwaardmat aan het weven als extra sjorring voor onze sloep. Om ons heen was alles zo stil en gedempt en toch ook vervuld van wat ging komen en in de lucht hing zo’n mijmerachtige betovering dat die zwijgende mannen stuk voor stuk in hun eigen onzichtbare ik leken op te gaan.[1]
99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[2]
  1.   Weblink bron
    Rudy Ligtenberg
    “Ondragelijk wit” (16 april 2008), Reformatorisch Dagblad
  2.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be