roedel

Nederlands

Een roedel honden heeft deze man een muurtje opgejaagd.

Uitspraak

• Geluid:  roedel    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• roe·del

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘kudde’ voor het eerst aangetroffen in 1940

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	roedel	roedels
verkleinwoord	roedeltje	roedeltjes

Zelfstandig naamwoord

de roedel m

1. een groep honden, wolven, herten of ook gemzen waar een sterke hiërarchie heerst

   • Bij roofdieren (hondachtigen) wordt de roedel geleid door de zogenaamde alfareu (het meest dominante mannetje) en de alfateef (het meest dominante vrouwtje). 

Verwante begrippen

• drift, kudde

Hyponiemen

• hertenroedel

Afgeleide begrippen

• roedelbaan

Vertalingen

    1. een groep   

Duits: Rudel (de) o Engels: pack (en)

Pools: wataha (pl) v (wolven), sfora (pl) v (honden) Spaans: manada (es) v (wolven) v, jauría (es) v (honden)

Gangbaarheid

• Het woord roedel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "roedel" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.