ringer
- rin·ger
Naar frequentie | 390 |
---|
ringer
- tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van ringe
ringer
- nominatief onbepaald mannelijk meervoud van ring
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | ringer | ringeren | ringere | ringerne |
genitief | ringers | ringerens | ringeres | ringernes |
ringer, m
- (sport) een turner die aan ringen turnt
- (beroep), (verouderd) klokkenluider
- rin·ger
ringer
- tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van ringa
ringer
- tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van ringe
ringer
- nominatief onbepaald vrouwelijk meervoud van ringe