ringa

  1. verouderde spelling of vorm van ringe tot 2012 [1]
(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van ringe, v
  1. Taalhervorming vanaf 1 augustus 2012:
    Ny rettskriving for 2000-talet, punt 3.1.4 (in het Nynorsk)


  • rin·ga
stamtijd
infinitief verleden
tijd
supinum
ringa
ringde
ringt
volledig

ringa

  1. bellen