repetitor

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  repetitor    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·pe·ti·tor

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het modern Latijn, in de betekenis van ‘die met studenten de leerstof doorneemt’ voor het eerst aangetroffen in 1786
• Afkomstig van het Latijnse re + petor (ik herhaal).

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	repetitor	repetitoren repetitors
verkleinwoord	repetitortje	repetitortjes

Zelfstandig naamwoord

de repetitor m

1. (muziek) (beroep) correpetitor, muzikant die koor, zanger of andere muzikant begeleidt bij het instuderen
2. (onderwijs) (beroep) leraar die studenten op een tentamen voorbereidt

   • De repetitor wilde dat we onze stukken beter oefenden. 

Gangbaarheid

• Het woord repetitor staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "repetitor" herkend door:

69 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.