Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • re·gel·op·per·vlak
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord regeloppervlak regeloppervlakken
verkleinwoord regeloppervlakje regeloppervlakjes

Zelfstandig naamwoord

regeloppervlak o [1]

  1. (wiskunde) een oppervlak, waarbij door elk punt van het oppervlak minstens één rechte - een beschrijvende of regel - gaat, die volledig tot het oppervlak behoort

Verwijzingen

Gangbaarheid

Meer informatie