• re·gel·op·per·vlak
enkelvoud meervoud
naamwoord regeloppervlak regeloppervlakken
verkleinwoord regeloppervlakje regeloppervlakjes

het regeloppervlako

  1. (wiskunde) een oppervlak, waarbij door elk punt van het oppervlak minstens één rechte - een beschrijvende of regel - gaat, die volledig tot het oppervlak behoort