ravn
- ravn
- Afkomstig van het Oudnoorse woord hrafn
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | ravn | ravnen | ravne | ravnene |
genitief | ravns | ravnens | ravnes | ravnenes |
ravn
- (zangvogels) raaf
- «Herude i kanten af skoven skråler ravnen.»
- Hier op de rand van het bos schreeuwt de raaf.
- «Herude i kanten af skoven skråler ravnen.»
- (taxonomisch) Corvus corax
- ravn in: Det Danske Sprog- og LitteraturselskabDen Dankse Ordbog op website:ordnet.dk
- ravn
- Afkomstig van het Oudnoorse woord hrafn
Naar frequentie | 21971 |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | ravn | ravnen | ravner | ravnene |
genitief | ravns | ravnens | ravners | ravnenes |
ravn m
- (taxonomisch) Corvus corax
- Nynorsk: ramn
- svart som en ravn
zwart als een raaf
- stjele som en ravn
stelen als een raaf