Er gaapt een Waddenzee aan onbegrip tussen de grotendeels Randstedelijke demonstranten in de wat desolate Strobossersteeg en de Friezen die, soms met open mond, kijken en luisteren naar de manifestatie. Naar de Engelse kreten, naar de rapmuziek, naar de vergelijkingen met de Amerikaanse burgerrechtenbeweging. Het blijft bij uitschelden over en weer. Of elkaar heel sarcastisch begroeten. Of, en dat vooral, elkaar langdurig filmen.[1]
Geweren, ontploffingen en rapmuziek moeten Chinese jongeren ervan overtuigen zich aan te sluiten bij het Chinese volksleger. Het normaal zo conservatieve land gaat met de tijd mee om de jeugd te interesseren voor een baan in het grootste leger ter wereld.[2]