raadgeving
- Geluid: raadgeving (hulp, bestand)
- raad·ge·ving
- Naamwoord van handeling van raadgeven met het achtervoegsel -ing[1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | raadgeving | raadgevingen |
verkleinwoord |
de raadgeving v
- een al of niet dwingende aanbeveling om iets te doen of te laten
- Het negatief bindend studieadvies is een dwingende raadgeving aan een student om te stoppen met de studie.
- Het gedicht flakkert uit in de dwaze raadgeving van een maartse haas. En dat blijkt een uitstekende intro voor de achtentwintig volgende verzen. De dichter is filosofisch geschoold, maar speelse associatie is hem liever dan lijnrechte logica. [2]
- Het woord raadgeving staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "raadgeving" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ NRC Arie van den Berg 7 oktober 2016
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be