preluderen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  preluderen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• pre·lu·de·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘inleidend spelen, zinspelen’ voor het eerst aangetroffen in 1805
• afgeleid van het Franse préluder of daarvoor van het Latijnse 'ludere' (spelen) met het voorvoegsel pre- met het achtervoegsel -eren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
preluderen	preludeerde	gepreludeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

preluderen

1. inergatief zinspelen op wat komen gaat, vooruitlopen

   • Onze fractie zal er nu niet op preluderen, wij vertrouwen erop dat wij in het voorjaar voldoende tijd zullen krijgen om er met de bewindslieden over te debatteren 

2. inergatief (muziek) als inleiding (improviserend) spelen, inleiden, een begin maken

Synoniemen

• vooruitlopen

Afgeleide begrippen

• prelude, preludium, preludering

Vertalingen

    1.   

Frans: préluder (fr)

Spaans: preludiar (es)

Gangbaarheid

• Het woord preluderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "preluderen" herkend door:

70 %	van de Nederlanders;
71 %	van de Vlamingen.