pleiter
- plei·ter
- Naamwoord van handeling van pleiten met het achtervoegsel -er
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | pleiter | pleiters |
verkleinwoord | pleitertje | pleitertjes |
de pleiter m
- (juridisch) (beroep) iemand die de verdachte verdedigt, de advocaat
- De '''pleiter''' hield zijn pleitrede
- Het woord pleiter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pleiter" herkend door:
90 % | van de Nederlanders; |
95 % | van de Vlamingen.[1] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be