parler
- par·ler
- Ontwikkeld uit christelijk Latijn parabolare, afgeleid van parabola “vergelijking”, aangetroffen sinds de 10e eeuw. [1] [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| parler /pɑʁle/ |
parlais /pɑʁlɛ/ |
parlé /pɑʁle/ |
| eerste groep | volledig | |
parler
| enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|
| zonder lidwoord | met lidwoord | zonder lidwoord | met lidwoord |
| parler | le parler | parlers | les parlers |
parler m
- ↑ parler (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994)
op de website cnrtl.fr .
- ↑
Weblink bron parler in: Dictionnaire de l’Académie française, 9e édition op dictionnaire-academie.fr
