paramagnetisme
- pa·ra·mag·ne·tis·me
- afgeleid van magnetisme met het voorvoegsel para-
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | paramagnetisme | - |
verkleinwoord | - | - |
het paramagnetisme o
- (natuurkunde) is een vorm van magnetisme waarbij in de afwezigheid van een uitwendig veld geen spontane magnetisatie optreedt, hoewel het materiaal wel ongepaarde spins bevat
1.
- Het woord 'paramagnetisme' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.