• pa·ra·mag·ne·tis·me
enkelvoud meervoud
naamwoord paramagnetisme -
verkleinwoord - -

het paramagnetismeo

  1. (natuurkunde) is een vorm van magnetisme waarbij in de afwezigheid van een uitwendig veld geen spontane magnetisatie optreedt, hoewel het materiaal wel ongepaarde spins bevat