• pa·gi·ne·ring
enkelvoud meervoud
naamwoord paginering pagineringen
verkleinwoord

de pagineringv

  1. de nummering van de pagina's van een boek of een ander schrijven dat bestaat uit meerdere bladzijdes
    • Even ontstond er hilariteit toen Wim Demuylder (N-VA) opmerkte dat in het dossier twintig pagina's spoorloos bleken. De meerderheid liet de zitting schorsen en ging op zoek naar de ontbrekende twintig pagina's in de kantoren van de stadsdiensten. Uiteindelijk bleek dat de paginering van het dossier niet was aangepast aan de laatste wijzigingen en dat de verdwenen pagina's dus eigenlijk niet echt waren verdwenen. [2] 
    • Vlot geschreven zonder complexe zinnen, lichte smalle tekstblokken met groteinterlinie, royaal duidelijk lettertype met schreefjes, indeling in 32 hoofdstukjes, handgeschreven titels en paginering. Hoewel populair, uitdagend voor kinderen met leesproblemen. [3] 
67 % van de Nederlanders;
65 % van de Vlamingen.[4]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. de Standaard 27 FEBRUARI 2014
  3. Volkskrant 18 april 2008
  4.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be