pågripe
- på·gri·pe
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
pågripe |
pågriper |
pågrep pågreip |
pågrepet |
Klasse 1 sterk |
pågripe
- overgankelijk (juridisch) aanhouden, arresteren, inrekenen, klissen, oppakken
- «Franske piratjegere pågrep 22 somaliere.»
- Franse piratenjagers arresteerden 22 Somaliërs.
- «Franske piratjegere pågrep 22 somaliere.»