ottomane
- ot·to·ma·ne
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | ottomane | ottomanes |
verkleinwoord |
de ottomane v
- (meubel) kussen zonder rugleuning waarop men kan zitten; soort sofa zonder arm- en rugleuning
- ▸ De graaf zat op een ottomane tussen twee rokende en pratende vrienden in.[3]
- Het woord 'ottomane' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ ottomane op website: Etymologiebank.nl
- ↑ “Oorlog en Vrede” (1869), van Oorschot, ISBN 978902825115 1