ordinantie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ordinantie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• or·di·nan·tie

Woordherkomst en -opbouw

• uit het Frans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ordinantie	ordinantiën ordinanties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de ordinantie v

1. een bevel dat van hogerhand gegeven is

   ▸ Naast oude boeken zijn er ook pamfletten, jaarrekeningen en ordinanties gevonden. Van Amselgeest: ,,We hebben ook 18de eeuwse bepalingen voor het gooien van vuurwerk gevonden en een ordinantie tegen het spelen van viool in een herberg.”

   ▸ Als hij Efeze 5 zo leest, staat ds. Van Campen kritisch tegenover de passage waarin het klassieke huwelijksformulier de onderdanigheid van de vrouw als „ordinantie Gods” noemt. „Is dat Gods bedoeling geweest?”

Synoniemen

• prescriptie, edict, verordening, bevel, lastgeving, voorschrift, regeling

Gangbaarheid

• Het woord ordinantie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ordinantie" herkend door:

65 %	van de Nederlanders;
72 %	van de Vlamingen.